Günlerin isimleri nereden geliyor - haftanın günleri - gün isimleri

Hafta sözcüğü, Farsça “yedi” sayısını ifade eden heft (veya hefte) sözcüğünden gelir.
Günlerin isimleri ise Farsça-Süryanice, İbranice ve Arapça sözlerden karışık olarak geçmiştir.
Cuma, Arapça kökenli bir kelimedir. “Toplanma, toplaşma” anlamındadır. (Cuma namazı dolayısıyla)
Cumartesi, yine Arapça kökenli bir kelimedir. Cuma ertesi’ nden gelmektedir.
Pazar, Farsça-Süryanice kökenli bir kelimedir. Yemek satılan veya daha güncel bir söylemle alışveriş yapılan yer anlamındadır. Günümüzde de böyle kullanılır. Bu alışverişin sıkça yapıldığı güne de bu isim verilmiştir. (Pa = yemek, zar = yer)
Pazartesi, yine Farsça-Süryanice kökenlidir. Pazardan sonra gelen anlamında, “pazar ertesi” nden gelmektedir.
Salı, Arapça kökenli bir kelimedir. Üçüncü anlamına gelen, sellase (veya selase) sözcüğünden dilimize geçmiştir.
Çarşamba, Farsça-Süryanice kökenli bir kelimedir. Haftanın dördüncü gün cıharşenbe, (veya ceharşenbe) sözcüğünden gelir. Çarşanba olarak da söylenmiş, çarşamba olarak yerleşmiştir. (cehar, cahar, cihar = dördüncü, şenbe = gün)
Perşembe, yine Farsça-Süryanice beşinci gün anlamında, penç şenbe sözcüğünden gelmektedir. Perşenbe olarak da söylenmiş ,perşembe olarak yerleşmiştir. (penç = beş, şenbe = gün)
“Gün” kelimesi, eski Türkçe’deki “kün” kelimesinden gelmektedir. Eski Türkçe’de günler, birinç, ikinç, üçünç, törtinç, beşinç, altınç, yetinç kün şeklinde söylenmekteydi.